به نقل از «خبرآنلاین»

مروری بر تحولات اخیر در قره باغ

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۱۹۰۲۱

پس از انفجار یک کامیون در منطقه مین گذاری شده خوجاوند و کشته شدن چهار کارمند وزارت کشور جمهوری آذربایجان، نیروهای این کشور با حمله به خانکندی مرکز قره باغ ،این منطقه را گلوله‌باران کردند.وزارت دفاع جمهوری آذربایجان این اقدام را یک عملیات ضدتروریستی و برای خنثی کردن تحریکات گسترده ارمنستان خواند و متعهد شد که فقط به اهداف نظامی حمله خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این رابطه نکات زیر می تواند مورد توجه قرار گیرد.

۱.تلاش برای آزادسازی قره باغ از سوی جمهوری آذربایجان با توجه به چند تحول اخیر قابل پیش بینی بود و کشته شدن چهار کارمند وزارت کشور جمهوری آذربایجان،فقط این روند را سرعت بخشید. باکو که پس از جنگ چهل و چهار روزه و امضای توافق آتش بس با ارمنستان در مسکو،طی هماهنگی با ترکیه برای باز کردن گذرگاه موسوم به زنگزور، برای رسیدن به نخجوان از طریق استان سیونیک در ارمنستان متمرکز شده بود، پس از مواجه شدن با مخالفت های منطقه ای از جمله موضع قاطع ایران مبنی بر مخالفت با تغییر مرزهای بین المللی،در هفته های گذشته باز کردن گذرگاه سیونیک را از اولویت خارج و بر آزادسازی قره باغ متمرکز شده است. انسداد تدریجی گذرگاه لاچین که ارمنستان را به قره باغ متصل می کرد و ارسال کمک های غذایی و بهداشتی از داخل خاک جمهوری آذربایجان برای اهالی قره باغ،حکایت از این داشت که باکو قصد دارد کار نیمه تمام خود در جنگ چهل و چها روزه را تکمیل کرده و قره باغ را در تمامیت ارضی این کشور حفظ کند.

۲. سردی روابط ارمنستان با روسیه و برگزاری رزمایش ده روزه مشترک ارمنستان با آمریکا که موجب نارضایتی روسیه از پاشینیان شد،آذربایجان را مترصد ساخت تا از این فرصت طلایی برای افزایش فشار برای آزادسازی قره باغ بهره جوید.خطای راهبردی ارمنستان این بود که نیکول پاشینیان، نخست وزیر این کشور علاوه بر بیان اینکه «وابستگی به روسیه یک اشتباه استراتژیک است» اعلام کرد که روی خود را به سمت غرب برگردانده است.این موضع پاشینیان که با نارضایتی روسیه و ذوق زدگی غرب همراه شد نشان داد که ارمنستان نسبت به روسیه بی اعتماد شده است. اظهارات گونتر فلینگر، رئیس کمیته اروپایی برای گسترش ناتو، در خصوص پیوستن ارمنستان به این پیمان نیز مشخص کرد که آمریکا و اروپا به دنبال انزوای روسیه در قفقاز و تلاش برای ایجاد مشکلی مشابه با اوکراین برای مسکو، از طریق ارمنستان هستند. پوتین رئیس‌جمهور روسیه در سخنرانی خود در تاریخ۲۱-۶-۱۴۰۲ در مجمع اقتصادی شرق در «ولادی‌وستوک» در توجیه بی علاقگی خود به ورود در موضوع قره باغ،گفت «رهبری ارمنستان اساساً حاکمیت آذربایجان بر قره‌باغ را به رسمیت شناخته و الهام علی‌اف اکنون مستقیما می‌گوید مسئله وضعیت قره‌باغ دیگر موضوعیت ندارد و حل شده است. رهبری ارمنستان علناً این را اعلام کرده... و این اتفاق افتاده. تصمیم ما نیست، تصمیم رهبری کنونی ارمنستان است.» این اظهار پوتین به منزله چراغ سبزی به آذربایجان برای پیشبرد اهداف خود در قره باغ بود،اگرچه وی ابراز امیدواری کرد که آذربایجان،پاکسازی قومی را در دستورکار خود قرار ندهد و این روند(آزادسازی قره باغ) به آرامی انجام شود.

۳.برگزاری انتخابات در منطقه ارمنی‌نشین قره‌باغ که طی آن نمایندگان مجلس « شاموول شاهرامانیان» را به عنوان جانشین «آراییک هاروتونیان» و رئیس دولت خودخوانده قره باغ انتخاب کرد،اقدام تحریک آمیز دیگری بود که شرایط را برای ابتکار عمل آذربایجان فراهم کرد. قره‌باغ در سطح جهانی به عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته می‌شود و مشخص بود که این انتخابات توسط جامعه جهانی غیرقابل پذیرش است.کشورهای منطقه از جمله ایران،روسیه،ترکیه و حتی اتحادیه اروپا با این انتخابات مخالفت کردند و حتی نبیله مسرالی سخنگوی اتحادیه اروپا گفت: «اتحادیه اروپا انتخابات برگزار شده را به رسمیت نمی‌شناسد.» احتمال داده می شود که این انتخابات حتی بدون هماهنگی با دولت ارمنستان برگزار شده است.

نکته دیگر اینکه بنظر می رسد تصمیم حمله به قره باغ از سوی جمهوری آذربایجان، بطور مستقل و بدون هماهنگی با ترکیه گرفته شده است.آنکارا معمولا تلاش برای بازکردن گذرگاه سیونیک را مقدم بر آزادسازی قره باغ می دانست و با تحریک آذربایجان برای اشغال سیونیک،به دنبال استفاده از این گذرگاه و رسیدن به دریای خزر بود.اهمیت یافتن مسیر ایران برای جمهوری آذربایجان جهت رسیدن به نخجوان و اراده این کشور به تقویت این مسیر با احداث راه آهن نیز تحول جدیدی در این روند است.طبعا اولویت دادن به آزادی قره باغ از سوی جمهوری آذربایجان نمی تواند مورد علاقه آنکارا باشد و اعلام اخیر ایروان مبنی بر اینکه روند عادی سازی روابط با ترکیه به مذاکرات با آذربایجان بستگی نخواهد داشت نیز نشان می‌دهد ایروان علاقمند است از شکاف ایجاد شده بین باکو و آنکارا استفاده نماید.

موضع جمهوری اسلامی ایران در مناقشه قره باغ همواره مبتنی بر حفظ تمامیت ارضی کشورهای آذربایجان و ارمنستان،تغییرناپذیری مرزهای بین المللی و تامین حقوق ارامنه بوده است. بر این اساس جمهوری اسلامی ایران، استان سیونیک را در حیطه تمامیت ارضی ارمنستان و قره باغ را در محدوده تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان دانسته و در عین مخالفت با تجزیه آذربایجان،خواهان حفظ حقوق ارمنی های ساکن قره باغ است. در این برهه مهم نیز، ایران می تواند به عنوان یک بازیگر فعال و تاثیر گذار با اتکا به اصول منطقی خود،برای برقراری آتش بس بین دو همسایه، بازگرداندن صلح آمیز قره باغ به آذربایجان با تامین امنیت اقلیت ارمنی،ایفای نقش نماید.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1815426

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: محسن پاک آیین قره باغ قفقاز جمهوری آذربایجان ارمنستان جمهوری آذربایجان آزادسازی قره باغ تمامیت ارضی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۱۹۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراف وزیر خارجه اوکراین به برتری‌های نظامی روسیه در مقابل کل غرب

وزیر خارجه اوکراین با انتقاد از عقب‌ ماندن غرب در برنامه‌هایش برای کمک به اوکراین توانمندی آمریکا و غرب در مواجهه با جنگ‌ها و بحران‌های بزرگ را زیر سوال برد.

به گزارش ایسنا، دیمیترو کولبا، وزیرخارجه اوکراین در گفتگو با فارن پالسی بار دیگر بر درخواست کی‌یف جهت دریافت سیستم‌های دفاع موشکی پاتریوت تاکید کرد و وجود این سیستم‌ها را برای مقابله با موشک‌های بالستیک روسی مهم خواند.

کولبا با اعتراف به کمبود مهمات توپخانه از متحدان اوکراین به دلیل عقب‌ ماندن از برنامه‌ها برای ارائه کمک به کشورش انتقاد کرد و گفت: وقتی به دستاوردهای روسیه در بازگرداندن تولید پایگاه صنعتی مدافعانش و آنچه که کل غرب تاکنون دست یافته نگاه می‌کنم، باید با حقیقت روبرو شویم و اعتراف کنیم که روسیه در تلاش‌های جنگی خود مؤثرتر بوده است و این سوال اساسی‌تری را برای غرب ایجاد می کند. اگر در این تلاش جنگی خاص نمی‌تواند به اندازه کافی کارآمد باشد، پس اگر جنگ‌ها و بحران‌های دیگری در همین مقیاس رخ دهد چقدر می‌تواند کارآمد باشد؟

کولبا بار دیگر  مهمات توپخانه برای خط مقدم و سیستم‌های دفاع هوایی و رهگیرهای موشکی و پارازیت رادیویی را مهمترین نیازهای ارتش کشورش عنوان کرد و گفت: جنگ مدرن عمدتاً جنگ پهپادها و نرم افزارها است و بنابراین، برای مبارزه با این سلاح‌های مدرن و پیشرفته به جنگ الکترونیک فراوانی نیاز دارید. پدافند هوایی چیزی است که اقتصاد ما و همچنین شهرهای ما و زندگی غیرنظامیان ما به آن وابسته است. من از ترغیب جهان به سخت‌تر کار کردن و دو و سه برابر کردن کار روی این موضوع خسته شده‌ام، زیرا همه می‌دانند این سیستم‌ها کجا هستند. همه می‌دانند که برای تحویل آنها به اوکراین چه باید کرد. بنابراین درخواست ما این است: فقط این کار را انجام دهید.

وزیر خارجه اوکراین درباره ریاست‌جمهوری مجدد ترامپ گفت: آخرین چیزی که من نگران آن هستم نتیجه انتخابات در کشورهای دیگر است، حتی در مهمترین متحد ما، ایالات متحده. و این به این دلیل نیست که من به تحولات سیاسی بی احترامی می کنم یا نادیده می‌گیرم. فقط به این دلیل است که زندگی به ما آموخت که برای هر سناریویی آماده باشیم. نمی‌توانید تصور کنید در دو سال گذشته چند بار به ما گفته شد که از ایده الحاق کامل به اتحادیه اروپا دست برداریم. حتی نزدیک‌ترین دوستانمان به ما توصیه می‌کردند که نصفه و نیمه را بپذیریم و سازش کنیم. ما این کار را نکردیم و در مسیر عضویت هستیم. نمی‌توانید تصور کنید که در ماه‌های گذشته چند نفر به ما می‌گفتند: «بر روی بسته‌ نظامی که ایالات متحده به شکل فعلی آن بحث می‌کند، اصرار نکنید. برای به دست آوردن آن مصالحه کنید.» ما این کار را نکردیم، زیرا می‌دانیم که در مورد بقا، باید سرسخت باشید و برای هر نوع سناریویی آماده باشید و باید روی پلن الف که بهترین طرح برای کشور شماست پافشاری کنید. این دیپلماسی زمان جنگ است. این با دیپلماسی کلاسیک متفاوت است.

او در پاسخ به نظرات و انتقادهای جمهوری خواهان آمریکا که می‌گویند اوکراین مدام درخواست رهگیرهای پاتریوت بیشتری می‌کند، در حالی که آمریکا فقط ۵۵۰ فروند در سال تولید می‌کند، گفت: وقتی به آرای اعضای حزب جمهوری‌خواه در هر دو مجلس کنگره نگاه می‌کنم، تصور نمی‌کنم نظری که شما ذکر کردید نماینده اکثریت باشد. دوم، اگر جنگ فقط در مورد ریاضی بود، من و شما امروز با هم صحبت نمی‌کردیم، زیرا پست وزیر امور خارجه اوکراین دیگر وجود نداشت. ما قبلاً جنگ را باخته بودیم. استدلال سوم: چه جمهوری خواه باشید چه دموکرات، باید یک چیز را به خاطر بسپارید. امنیت و رفاه آمریکا ناشی از نظم جهانی کنونی است. اگر این نظم جهانی از بین برود، امنیت و رفاه مالیات دهندگان آمریکایی بلافاصله مورد حمله قرار خواهد گرفت و اگر نمی‌توانید نیازهای نظامی را برآورده کنید، اگر نمی‌توانید رهگیرهای کافی برای کمک به اوکراین برای پیروزی در جنگ تولید کنید، پس چگونه می‌خواهید در جنگ علیه دشمنی که احتمالاً قوی‌تر از آن است پیروز شوید. دو قدم جلوتر فکر کنید. واقعیت بسیار ساده این است که اگر در اوکراین شکست بخورید، یک اثر دومینویی خواهد داشت و در همه جا شروع به باخت خواهید کرد. به همین دلیل است که من به تفاوت پایگاه صنعتی دفاعی روسیه و همه متحدان غربی ما با هم اشاره کردم.

کولبا گفت: در دو سال جنگ، روسیه در تولید تسلیحات از کل اتحاد غربی کارآمدتر شده است. اگر توقعات خود را پایین بیاورید و با چیزی که معمولاً پلن B نامیده می شود شروع کنید، در نهایت به پلن B خواهید رسید. پس باید با برنامه A شروع کنید. دوم، نگاه کردن به اوکراین از منظر روابط با روسیه را متوقف کنید. من می‌دانم که هنوز ایده‌هایی وجود دارد که نتیجه این جنگ هر چه باشد، ایالات متحده باید روابط خود را با روسیه حفظ کند و بنابراین باید از خراب کردن پل‌ها اجتناب کند. اما شما نمی‌توانید در زمان ریاست‌جمهوری ولادیمیر پوتین روابط مناسبی با روسیه داشته باشید. روسیه در زمان پوتین را به عنوان یک دشمن در نظر بگیرید. قرار دادن تمام مسئولیت بر دوش اوکراین به معنای چشم پوشی آگاهانه از مسئولیت است.

بعید است که اوکراین در اجلاس سران که در ماه ژوئیه برنامه ریزی شده، دعوت رسمی برای پیوستن به ناتو دریافت کند. کی‌یف همچنین خواهان عضویت در نیروی اعزامی مشترک بود که یک مشارکت نظامی چندملیتی به رهبری بریتانیا است، اما به نظر می‌رسد واشنگتن نیز اجازه این کار را نخواهد داد. دیپلمات ارشد اوکراین همه اینها را سیگنالی برای مسکو دانست و گفت: قانون جنگ ساده است. هر چه عدم اطمینان بیشتر باشد، دشمن عزم بیشتری پیدا می کند. همه ما باید راهبردی را دنبال کنیم که بر اساس آن دشمن درک روشنی داشته باشد که اوکراین بخشی از غرب است و متحدان در کنار اوکراین خواهند ایستاد. نه آنقدر که طول می کشد، بلکه تا زمانی که برای پیروزی اوکراین لازم است.

او همچنین با درخواست مسدود شدن دارایی‌های روسیه از آمریکا خواست بیشتر با متحدان اروپایی کار کند تا برخی از نگرانی‌های آنها را برطرف کند و این پول را برای تلاش های جنگی در دسترس قرار دهد.

کولبا در باره کنفرانس صلح سوئیس که قرار است ماه آینده در سطح عالی و بدون حضور روسیه برگزار شود، گفت: بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲، ما تقریباً ۲۰۰ دور مذاکره با روسیه در قالب‌های مختلف، با میانجی‌گری و دوجانبه داشتیم. اما نتیجه‌ای نداشت. تنها دو راه داریم یا موفقیت در میدان جنگ یا داشتن ائتلافی از کشورهایی که اصول و رویکردهای مشابهی دارند. بنابراین به همین دلیل است که اجلاس قصد ندارد روسیه را به عنوان شرکت کننده داشته باشد. زیرا هدف این اجلاس اتحاد کشورهایی است که اصول و رویکردهای مشترکی دارند که اقدامات بعدی را بر اساس آن بنا خواهند کرد. پس از آن ممکن است ارتباط با روسیه برقرار شود و روسیه بتواند بخشی از مذاکرات باشد. زیرا در نهایت، شما نمی‌توانید بدون هر دو طرف جنگ را به پایان برسانید.

 وزیر خارجه اوکراین چین را اهرم فشاری بر روسیه دانست که می‌تواند برای متقاعد کردن روسیه به تغییر رفتار اقداماتی انجام دهد و به همین دلیل از چین برای شرکت در نشست فرمول صلح دعوت شده است. اما نگرانی‌های دیگری هم هست اینکه روسیه در دست چین باشد همین نگرانی برخی محدودیت‌ها را باعث شده است.

کولبا در توجیه شکست کی‌یف در دستیابی به جنوب جهانی گفت: در جنگ حمایتی که دریافت می‌کنید چند لایه است. برخی به شما اسلحه می‌دهند. دیگران خود را فقط به فشار دادن دکمه سبز در مجمع عمومی سازمان ملل دو بار در سال محدود می‌کنند. بنابراین چیزی که در دو سال گذشته در مورد جنوب جهانی یاد گرفتم این است که وجود ندارد و ما باید با هر کشوری جداگانه رفتار کنیم. باید اعتراف کنم، روس‌ها در آنجا موقعیت بهتری دارند.

انتهای پیام